یه مدل " دوست دارم " هست که
گفته نمیشه، فهمیده میشه
بهش میگن " دوست دارم واقعی"
@Deelshekasste
ما همه‌مان تنهاییم، نباید گول خورد، زندگی یک زندان است، زندان‌های گوناگون. ولی بعضی‌ها به دیوار زندان صورت می‌کشند و با آن خودشان را سرگرم می‌کنند. بعضی‌ها می‌خواهند فرار بکنند، دستشان را بیهوده زخم می‌کنند، و بعضی‌ها هم ماتم می‌گیرند، ولی اصل کار این است که باید خودمان را گول بزنیم، همیشه باید خودمان را گول بزنیم، ولی وقتی می‌آید که آدم از گول زدن خودش هم خسته می‌شود.
گجسته دژ
#صادق_هدایت
@Amiralichannel
زندگی من معنا دارد. اعتراف میکنم در برابر بی‌شمار انسان‌هایی که از بی‌معنایی زندگی‌شان رنج می‌برند ـ البته اگر مجبور به باور کردن آنها باشیم ـ گیج و مبهوت می‌شوم. این آدم‌ها در نظرم مثل زن‌های شیک‌پوشی هستند که رو به روی یک کمد شگفت‌انگیز پر از لباس می‌ایستند و مدام فریاد می‌زنند که چیزی برای پوشیدن ندارند. واقعیت ساده‌ی زیستن، خود یک معناست. زیستن رو این سیاره معنای دیگری است. زیستن میان دیگران یک معنای تکمیلی و غیره. پس اعلام این که زندگی من بی‌معناست نمی‌تواند جدی باشد. اگر بخواهم درباره خودم به طور دقیق توضیح بدهم باید بگویم تا امروز برای زندگی انگیزه‌ای نداشتم با این حال وضعم را خوب ارزیایی میکنم. زندگی من یک زندگی بی‌هدف بود. من به شکلی بی‌قد و شرط و مستقل زندگی می‌کردم و می‌توانستم با رضایتی به همان شکل ادامه بدهم اما سرنوشت من را به دام انداخت.
«سفر زمستانی»
#املی_نوتومب
ترجمه‌ی بنفشه فریس‌آبادی
@Amiralichannel
هی با خود فکر میکنم
چگونه است ما دراین سر دنیا
عرق میریزم و این وضعمان است
و آنها در آن سر دنیا
عرق میخورند وضعشان آن است
نمیدانم مشکل در نوع ریختن است
یا نوع خوردن!
دکتر على شریعتى
@Amiralichannel
اون لحظه بود که حس کردم
چقدر دلم واسه خودم تنگ شده،
تلخ ترین حس دلتنگی،
دلتنگی واسه خودته،
واسه کسی که بودی.
از اون شب به بعد شروع کردم
دنبال خودم گشتم؛
به آهنگ هایی که گوش می کردم سر زدم
کتاب هایی که می خوندم،
عطرهایی که می زدم،
جاهایی که پیاده می رفتم
اما آخر سر یه روز دوشنبه خودم رو تو قلب کسی که سال ها پیش دوست داشتم پیدا کردم.
بنده خدا فکر می کرد
دلم واسه اون تنگ شده...
#روزبه_معین
REZa @WalllocksrhS
من از فاصله بدم میاد،از راه
از اینکه باید سوار هواپیما شی،
یا کمربندتو ببندی و پاتو بذاری رو گاز و چند ساعت بعد برسی به جایی که براشی...
من بدم میاد از اینکه اینجا آفتاب الان غروب میکنه،
اونجا نیم ساعت دیگه...
بدم میاد از اینکه باید هرروز به هواشناسی گوش بدم و شب قبل خواب یادآوری کنم که چتر یادت نره ها بارونیه اون شهر لعنتی فردا...
من از اینکه باید بپرسم تا بفهمم غذا خوردی یا نه نفرت دارم...
از اینکه از آنلاین نبودنت باید بفهمم خوابت برده...
از اینکه هروقت دلم خواستت نمیتونم بغلت بگیرم و یهو وسطِ کار که هوات میزنه به سرم و مجبورم میکنه مرخصی بگیرم نمیتونم چای عصرونمو با تو بخورم،بیزارم...
من از فاصله متنفرم،
از اینکه فاصله دیدنامون اونقدر میشه که باید عکساتو ببینم تا رنگ دقیق چشماتو یادم بیاد،
از اینکه انقدر دوری که خطای دستاتو یادم میره،
یا عطرِ دستای من از زبری ته ریشت میپره.
من از فاصله بدم میاد،
از دور بودن ازت،
از ندیدنت تو هر دقیقه و هر ثانیه،
از نداشتنت اینجا تو بغلم،
من از این شهرایی که بینمونه،
از این عوارضیا که تو رو دور میکنن ازم،
از این آسمونی که اینجا صافه و اونجا ابره،
از این زمینی که اینجا امن و اونجا میلرزه
متنفرممم...
#فاطمه_جوادی
@text_yalnizlik
از یه جایی به بعد یاد میگیری خودت به خودت صبح بخیر بگی
بی اونکه حتی فکر کنی این یه اجباره
بی اونکه حتی خودتو گول بزنی این یه انتخابه
بی اونکه هر علتی رو بندازی سر خدا...
از یه جایی به بعد فکر نمی کنی
عادت می کنی
و از سر عادته که بیخیال میشی
عادت ما رو تبدیل به تواناترین افراد می کنه
#پریسا_زابلی_پور
@cafeparagraph_mag
مهم نیست
کی مقصر است
یادمان باشدعمرمان
کوتاه است
درپایان زندگی خواهیم
گفت:کاش فقط
چندلحظه بیشترفرصت
داشتیم تاهمه
ناگفته های مهرآمیز
رادرچندثانیه بگوییم.
تافرصت هست حرف
دلتوبگو👇🏻🎤
@tooba_mohabat